Rüzgar Dolu Konaklar

Doğduğumuzda

Bizim için yaptırdığı sandıklara

Gümüş aynalar

Lacivert taşlar

Ve Halep’ten kaçak gelen kumaşlar

Dolduran annemiz

Bir zaman sonra

Bizi koyup o sandıklara

Yol

Rüzgâr

Ve konakları fısıldayacaktı kulağımıza.

Yalnız kalmayalım diye karanlıkta

Çocukluğumuzu ekleyecek

Avunmamızı isteyecekti

O çocuklukla.

Sırtımızdan jiletle akıtılan kanın

Karıştığı uzun ırmağa

Bırakıldığımızda

Annemiz bu kadarını istemezdi

Bu yüzden

O uyurken

Uzaklaştık

Diyorduk sulara.