Cemal Süreya’nın, 12 Mart darbesinin şairleri “kışkırttığına” yönelik tespiti oldukça yerindedir. Gerçekten de darbeye duyulan öfke, Marksist şairlerin mısralarında haykırışa, slogana dönüşmektedir. Bir kavganın hikâyesi ancak kavga şiiri ile anlatılabilir, anlayışından hareket eden şairler, şiiri de kavganın alanı olarak düşünmüşlerdir. Bu şiirin hikâyesi ise, sosyal yapıyı oluşturan iki ayrı dünya görüşünün, aynı toprağın kültürel zenginliğinden meydana geldiklerini unutup, bir kör dövüşüne tutuşmalarından ibarettir.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
