“ daha önce de oturan oldu buraya, mutlaka: ya kederli kalbinde kramp ya şakaklarında ipi yitik bir uçurtma, bir volan ki neden böyle çabuk çabuk döner, başımdan beter?
ah, dalmışım! çayım, soğumuş bardakta rüzgarla sımsıcak söyleşirken, gün akşam olmuş, gurup bir şarkı fısıldamakta…
insan, üzgün gölge! geçer yeryüzü avlusundan avuçlarında bir iç çekiş … bir varmış bir yokmuş, ıslıklarım boşlukta? İyi akşamlar dünya.”
İlhan Kemal, Ağır Çıvgın ile bambaşka kapılar açıyor şiirin bahçesine. İçten söyleyişiyle bir şeye işaret ediyor bizlere. Neye mi? Nitelikli şiire ve iyi bir kitaba…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
