Dinmeyen sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın uzatırım saçları, tırnakları, anları beklesem büyür müsün sen çocuk? ırmaklar genişliyor, dallanıp budaklanıyor ağaç... sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın gizime bir ilmek daha atarım ben böylece bir kakül iner o çıplak alına alın o ki saçtan kırışmaz zerresi kırışır seni beklemekle geçen zaman belki hiç gelmezsin!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
