Ömrümü adadığımda aldatıldım ben ilkin. İlkin bir kıvılcım çıktı ve sonra dört bir yanımı sardı yangın.
Hissettim, duydum, gördüm ama yine de kaçmadım. "Sonu değiştiremem ama sona kadar yanında kalırım," derdi hep. İlk o zaman yarı yolda bırakıldım oysa...
Dönüp, "İyi acılar!" dedi giderken bana. Bana bıraktığının dirhemi dahi yoktu gözlerinde. İlk o zaman acının insanın içinden çıkmadığını anladım. Lütuf gibiydi sanki. Harikulade bir yanılgıydı o...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
