Adımı attım yedi, dört, onsekizden öte ben, dokuzu yolda koyup şah ermine ferman olam…
Sultana gitmek isteyen yedi kat yeryüzünü ve dokuz feleği bilecek. Yol oradan gelmiştir, oradan geçmektedir. Yolu bilmeyen kaybolur. Gönlündeki sultanı bilirsen o seni bu yollardan geçirecektir. İnsana sadece insan olarak bakma, evliyayı dinle, onların sırrı vardır, gizlidir ve gönüldedir.
Evvel vatandayken ten değil idin, Hakk ile birlikteydin. Ten daha sonra ateş, hava, su ve topraktan sana yoldaş olmuştur. Ten vatanı unutturmamalı. Tuzağa düşmeyesin. Vatanı unutursan ten tuzak olur, zulumat olur. Tendeyken biriktir. Hani ne demişler “Cehennem dediğin dal odun yoktur, herkes ateşini burdan götürür.” Giderken ne götüreceksin sultana, sevdiğine, Şir’in Ezdan’ına, azığında ne olacak?
Eğriliğin koyasın doğru yola gelesin Kibr ü kini çıkar ki erden nasib alasın Ne versen elin ile şol varır senin ile Ben desem inanmazsın varıncağız göresin
Gönülde pas oturur onda seni yitirir İçeri şah oturur giremezsin göresin On ikidir hücresi yedi dervazesi var Anda iki dilber var bilmezsin ki sorasın
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
