yerlerden topladığım solucan parçaları gülüyor çocukken yediğim topraklar ağzımdan içinden bir bir ayaklarımın altından sütle karışık yağmur şaşırdım, yere uzandım yüzümün üstüne düştüm güneşin getirdiği kabuklara sarıldım geçmedi hayret yeni sorulara başladım. dehşet yirmi beş yaşım pişmanlıkla toz toprak kanla utanç içinde kin nefret can çıkmasıyla burnumun üzerine düştüm ısırdım dilimi geçmedi şaşkınlık geçmedi hayret
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
