"Göğsümde sıkışmış bir yürek, patlayabilir! Gel beni bırakma, sonra neden olrusun. Yitirilmiş gül bahçesine ağlamanı istemem yalnız. Köşeye yatar uyurum sessiz, ışıksız. Gidersem, bilemiyorum, kalsam olmaz mı? Küser kalırım, üzülmeni duymamış olayım..."
Biraz düş kurmama izin verir misin, lütfen? Parçalanmış bir gün çağı yaşıyorum sessizce. Uyusam mı acaba artık, ölebilirim böylece... Ne kötü bir sabah, uyanılmaz ki, bir daha da yaşayamazsam, belki yarın ama... Belki de bilmem, acabe gelebilir miyim sana gizlice?
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
