Çıplak koridorların gergin karnında patlayan Yaralı çıĝlıkların arasından geldim. Kenetli yüreklerin çarmıhta ışıdıĝı diyarlardan. Avuçlarımda gün ışıĝını taşıyan çakıl taşları saklıyordum Çocukluĝumdan kalan
Çalınmış gençliĝime üzülmek için hiç zamanım olmadı Geçip gittim aĝlama duvarlarına gülümseyerek Güneşin her gün doĝduĝu yere umutla bakarak Bu gün sadece kahreden bir gülümseme taşıyorum Güneşi balçıkla sıvamaya çalışanlar için…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
