Aya, Güne, Gölgeye

Ey güzel dost yerin arif olana
Yıkılır kaleler sur senin midir?
Ne bir makam kalır ne de bir mevkiin
Her daim kendin ol kur senin midir?

Gel otur dizine kâmil olanın
Bir tas suyla selam yolda gelenin
Edep erkân gerek özün bulanın
Arifler katında sır senin midir?

Ham meyvedir dile gelmez acıdır
Cahil başta durmaz irfan tacıdır
Hak’tır yazar yazgı kalem ucudur
İnsanın yüzünde ar senin midir?

Bir dostun elinde diken arama
Merhem borç eyleyip sürme yarama
Akın Kâbe olsun varsa karama
Sinemin üstünde har senin midir?

Lütfeyle sultanım engin gönlünden
Şimdi muhabbetin çalsın telinden
Savrulsun küllerim aşkın yelinden
Fuat’ın gönlünde yâr senin midir?