Tarifsiz bir boşluğun kollarında zaman acılaşıyor, kar, yağmur sularıyla daha da zenginleşip heybetine heybet katan Murat Nehri usulca akıp gidiyordu uzak denizlere.
Kara günler, beyaz geceler, öfkeli hayatlar, zamansız göçler... Yollar uzun ve çukurlu, hayat kısaydı. Acılarla örülmüş Kaç veda daha yaşanacaktı Kaç yol ayrımı kalmıştı Zamanın ince telinde Kim bilir, kim bilir Kaçıncı yol ayrımındaydık yaşamın Dünya daha nelere gebe kalırdı Kim bilir nelere...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
