ey yanardağın ağzı, nereye sığdırayım bunca acıyı ey bu çağ sürgit keder, bu çağ yangın yeri, çağ rezil rüsva birden patlayacak sabrın en uzun soluklu azap kervanı çığlıklar bırakmıyor bu kenti, hep ıslak duruyor ninniler beşik gibi sallanırken altımızdaki toprak her şey uykuda uykuda bebekler tatlı düşler görüyor, analar hep tetikte azrail bile şaşırıyor insanın kendi yarattığı onca cehalete
daha sevimlidir şubatın güleç yüzü, ailenin küçüğüdür oysa kimseler bilmiyor içinde büyüttüğü sonsuz öfkeyi bu nasıl kindir böyle, dört nala giden uğultu neyin nesi kulaklarımda giderek yükselen sesler, derin inlemeler çatırdayan yeryüzü, balkıyan gökyüzü, durup dururken birden karanlık, daha karanlık, çok karanlık, korkuyorum annemi arıyorum çaresizce, ruhum çırılçıplak, üşüyorum.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
