Oysa bıraktığın her iz, mürekkep gönü bir sır gibi kurusa da dokununca, kanatlı bir mıh gibi dövse de çatlayan göğsünü, yine aynı kum küredikçe çoğalan, yine aynı el işten yetirdiğin, dokun ki eskisin, toprağa ayrı gömdüğün, rüzgara ayrı sustuğun hevesin.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
