Barthes mealen waha gotibû, herge babetekê dest pê kir hate vegotin, ewa denga jêderka xwe winda dike, nivîskar piyê xwe davêje warê mirina xwe û nivîs dest pê dike. Eva yeka nêzîkê wê fikrê dikir ku wexta nivîskar "dimire" ziman di cewa xwe da dikişe.
Di vê romana Zînistanî da, qehreman bi dilq û kirasê xwe yê ji zemanê xwe, bi rastî û nakokiyên xwe berceste dibin. Nivîskar di nava zê û ziman da dibe yek ji kêlên tevnsaziya xwe ya seyr li gel qehremanên din.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
