Yaşanılır bir ışık arıyorum Geçmişim delikler arasında uçurum seriyor önüme Gözlerimden keskin bir bıçak urgan inatlarla inatlaşıyor Renksiz kalıyorum ressam sokaklarında Sana varmak için yollar inşa ediyorum İzninle huzuruna geliyorum Elçi değilim Yolcu değilim Adımı sen koy.
Usul usul geçmişi çürüten yalnızlığım öldürüyor anıları Talan bir şehre dönüştü gülümser yanlarım Ellerim ellerine ne kadar muhtaç bir bilsen Sarılmanın hasretiyle inançlar biriktiriyorum Oysa dokunsan ağlamak devreye girecek, Yolunu gözlüyor hüzün usul usul Bu yerler ya bana büyük ya ben bu yerlere Ömrümden sisli havalar getiriyorum Rüzgâr değilim, Adımı sen koy.
Çöller genzimi yakma suçunu güneşle bölüşüyor Her gün fütursuz bir beden gibi yürüyorum Suların yaşatmak maharetleriyle çığlık çığlığayım Acı dağları aşabilmenin umuduyla aynı yatağı paylaşıyorum Afaklarının beyazlığını okşamaya geliyorum Bilmiyorum neden ağzımla kuş tutsam kuşa yazık olsun ki? Yazgım artık lal bir devrim şiirlerde Âşık değilim Adımı sen koy.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
