“Öylece sustular, susarken uykuya gitti bedenleri… Gaz lambasında gaz bitmiş, ışık sönmüş, fitilden odaya yükselen zift karası dumanın kokusu sarmıştı odayı. Sonra o da gitti… Sadece kalan sessizlik ve imkânsız düşüncelerdi… Oysa papatyanın saflığında yaşıyorlardı sevdalarını… Bir çaresi, bir çıkış yolu olmalıydı, Umudu varsa insanın... İmkânsız gelen her sevdada O kilide anahtar olacak bir çıkış mutlaka bulunacaktı... Bulunmalıydı da…”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
