Bir Zamanlar… Kısa Öyküler

“Sonbahar mevsimine girmek üzereydik. Güneş, köyümüzü çevreleyen dağların tepesinden başını uzatmış, çevresindeki; canlı, cansız varlıklara “günaydın” der gibiydi. Güneşin doğmasıyla, yarasalar mağaraların güneş görmeyen yerlerine kaçmışlar; kuşlar, kelebekler, arılar dahil tüm canlılar ortalıkta görünmeye başlamışlardı...”