Kendimize bir başkasının gözüyle bakamıyor olmamız, varoluşun bütün ihtimallerine kavrayışı mümkün olmayan bir ihtimal daha ekliyor. Her ne kadar öznesi olsak da öteki olmadan inşa edilen kimlik bir yanılsama olarak kalıyor ancak. Luigi Pirandello, hesapsızca yakalanan bu farkındalığın ne kadar çarpıcı olduğunu anlatıyor Biri, Hiçbiri, Binlercesi’yle. Varoluşunun, benliğinin peşine düşen insanın kendisine karşı ne kadar acımasız davranabileceğinin de bir göstergesi bu roman. Pirandello, insanı deliliğin sınırlarında gezdiren böylesi bir sancıyı anlatırken okurunu güldürmeyi de ihmal etmiyor.
Kitap Hakkında
Biri Hiçbiri Binlercesi; İtalyan yazar Luigi Pirandello’nun 1909’da yazmaya başlayıp 1925’te tamamladığı en ünlü romanı. Pirandello 1924’te yazdığı bir mektupta eseri için “...en acı ve mizah dolu” sözlerini kullanacaktır.
Babasının kurduğu bankanın geliriyle rahat bir yaşam süren Vitangelo Moscarda’ya bir gün karısı burnunun sağa doğru çarpık olduğunu söyleyince tüm dünyası altüst olur. Kendisinin o güne kadar gördüğü ve sandığı gibi olmadığını, başkalarının gözünden yansıtılmış çoğul ve uçucu bir gerçekliği kişileştirdiğini anlar. Bu farkındalık, başkalarının önyargılarından bağımsız “bir” kimlik için çılgınca bir arayış içindeki Moscarda’nın deliliğe doğru ilerlerken tuhaf biçimde özgürlüğe kavuşmasını sağlayacaktır...
“Tımarhaneye girmeyi göze aldım –ileride göreceğimiz gibi, hepimiz aldık– ama bu da yetmedi bize. Yaşamımızı da tehlikeye atmalıydık, sonunda iyileşip sağlığın yolunu (biri, hiçbiri, binlercesi) bulabilmem için. Ama bunları sırası gelince anlatacağız.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
