Bu Kadar Da Çok Sevilmez Ki Geceler

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında 
bu gece kaçıncı doğuşu Ay’ın? 
Yüreğimden kayan hangi yıldız? 
Unuttum döndüğünü Dünya’nın. 
Sevgiyi ararken gece karanlıklarında 
çakan her şimşek ya da 
doğan her yıldız düşlerim oldu. 
İşte o geceler var ya o geceler/onları anlatamadım 
ama her anını doyasıya yaşadım. 
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında 
yoğunlaşırken duygularım baktım ki kaçıp gitmiş uykularım. 
Kimi zaman zirvesine ulaşılamayan dağ 
kimi zaman kıvrılarak akan ırmak 
kimi zaman çelik misali sert 
kimi zaman pamuk gibi yumuşak 
Arguvanlar açıyor nasıl da çarçabuk geçiyor mevsimler bak. 
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında dolaştım 
düşlerim de ellerimle tuttum bulutları 
sakladım yıldızları göğsüm de 
gözyaşlarım oldu yağmurlar ve toprakta çırpındı yüreğim. 
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında 
akasyalar akşamsefaları açtı dallarımda döküldü yapraklarım birer birer 
kar kapladı yollarımı dur dedi seher/ hiç ummadığım bir an da 
Dünya dönüyor bu kadar düş yeter bu kadar da çok sevilmez ki geceler.