Zındana attılar beni. Kışın en soğuk ayında; ellerim soğuktan uyuşmuş, sular buz tutmuş, kanım donmuş, ellerim kan revan içinde, o parmaklar sanki bana ait değil... Zından zifiri karanlık, içi beton tabanı ıslak, inleye inleye bayılmışım, donmuşum... Üç gün üç gece sonunda beni zındandan çıkartmışlar... Gözlerimi açtığımda kendimi bir hastane odasında yalnız buldum!.. Sinop’tan Sinop damından, nefret ediyorum! Allah’ın bana verdiği iki elimin on parmağının iki tırnağını Sinop Zındanı’nda çektiler!.. -(Sarı Mestan) Mayıs 1972
Bu kitap Sinop Mapusanesi’nin karanlık zındanlarına ışık tutuyor...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
