Esma liseye geçmişti. Yeni bir okul, yeni bir sınıf ve arkadaşlıklar… Bazen bunlar güzeldir ama Esma için çok zordu. Yeni birileri ile tanışmak, yeni yerlere alışmak gerçekten zordu. Herkes yine yeniden soracaktı ‘hep mi terliyor ellerin, hep böyle mi, ay zor değil mi, niye hep susuyorsun’… Sanki terlememek ya da bu çekingenlik elindeymiş gibi. Bazen korkunun ecele faydası yoktur değil mi? Esma için de öyleydi. Liseye gitmek zorundaydı sonuçta.
Esma nereden bilecekti ki, yeni hayatı onu içine döndürecek. O da içinde her insan gibi ne tohumlar ne cevherler taşıyordu. Her insanın başarısı önceki halini geçmektir ya, Esma hem önceki halini hem yarışı hem de ilerleyen galibiyeti keşfedecekti. Haydi, ne duruyorsun çevir sayfaları, bu yolculuğu birlikte okuyalım.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
