Kendilerini ağırladıkları, var ettikleri bir dünyaları yok. Bu yüzden yalnız da değiller. Ama sen yine de haklısın Jin: “Gösterdiklerinden çok daha azını yaşıyor insanlar.” Yaşam karşısında ürettikleri hisleri, sevinçleri, korkuları bunlarla sınırlı. İşte sen bunun yalnızlığını yaşıyorsun. Hani bir keresinde şöyle demiştin: “Yalnızlığı yüceltmek zorunda bazı insanlar.” Sebebini sormamıştım sana bir bildiğin mutlaka vardır diye. Sen bunu en içinde, varlığının en yoğun yerinde hissediyorsun. Eğer birbirlerine yaslanma olasılıkları ortadan kalkmışsa, insanlar kendi ıssızlıklarına dayanmak zorundalar. İşte sen kendine yaslanmaya gidiyorsun. O sonsuz uçurumun önünde ağlayan gözü yaşlı bir kız çocuğusun Jin.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
