ne zaman kalaylı bir maşrapa görsem çocukluğum gelir aklıma mevsim güz olmalı, ellili yılların sonu ya da altmışların başı teneke bir leğende külle köpürttüğü sularla yıkardı anam beni ağlamaktan kızaran gözlerimin önünde beliren Fellini'nin şişman kadınlarıydı köpükler içinde dans eden avluda durmadan kaynayan kara bir kazan etrafta sere serpe çamaşırlar, yemlenen tavuklar ağacın dibinde ablam, elinde kemik bir tarak önünde simsiyah kıvırcık saçlar hava ayaz, doğa siyah beyazdı o günlerden aklımda kalan tek renk kola kutusunun kırmızısıydı füze üssünün çöpünde bulup kandil yaptığım
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
