Dağlarımda Öldür Beni!

mendilinde gül yapraklarıydı kurutulmuş, bir halkın yaralarına bastığın. o hangi ateşte ve hangi ülkeydi. göz nurunda uyuttuğun! ay ışığında şarkı söylüyor hintli bir kadın, adını bilmiyorum ve herhangi bir yerde, kaybolmuş kendini arıyor biri: zilan! chiapas'ta maskeli bir yerliydin, belfast'ta bir duvar yazısı gece yarısı bir bağrıştın cizre sokaklarında:lori! cudi' de silah sesleriyle uyandın, rüzgardı. hani narin parmaklarıyla rüzgarda küçücük çocuklar bağlardı saçlarını bir tutam gökyüzü ile ayrılmıştın ya, rio kaldırımlarında vurmuşlar seni sonra bir kenti yakmışlar avuçlarında İstanbul'da kazınmış bir afişte bulduk öfkeni bir bask şarkısında euskadi denmiş sana, yahut hüzzam makamında bir mırıldanıştın papatya kırımlarından kalan.... hala şarkı söylüyor hintli kadın ve hala kaybolmuş kendini çağırıyor biri: zilan!