İtalyan edebiyatının yaşayan en büyük yazarlarından biri Claudio Magris. Yapıtları, İtalya’nın en prestijli edebiyat ödülü Strega ile birlikte Franz Kafka ve Thomas Mann ödülleri haricinde onlarca ödülle taltif edilmiş. Davanın Reddine de onun en başarılı eserlerinden biri. Magris, en ilkel savaş aletlerinden son teknoloji ölüm makinelerine değin savaşa dair sayısız eşyayı bir araya getirerek savaş müzesi inşa etmek isteyen bir tarih profesörü fikrinden alıyor hızını bu romanda. Müze yavaş yavaş görünür olurken hikâye bambaşka bir şekil alıyor. Savaşın yıkıcılığında inşa edilmiş bir yaşamın, geçmişle aydınlanan, başkalarının öykülerine açılan hikâyesini anlatıyor Magris; zaten apaçık olan savaşın dehşetini bu kez başka bir yolla çarpıcı ve alabildiğine gerçekçi bir biçimde duyuruyor. Böylelikle tarihi bir sorumluluğun altından da ustalıkla kalkıyor; insanın hudutsuz kötülüğünün tecessüm ettiği “savaş”la hesaplaşmaya davet ediyor okurunu. Davanın Reddine, gerilimi maharetle ayarlanmış ve şiirsel bir üslupla taçlandırılmış dikkate değer bir roman.