Aşk.. doğa.. ölüm.. ayrılık.. gibi ‘klasik izlekler’in yanına, her kitabında hayatı, o hayatın içindeki insanı küçük insanı sözün kısası, ‘toplumsal olan’ı koymayı ihmal etmedi Oğuz Tümbaş.
Hayli ilginç ve üstünde önemle durulması gerektiğine inandığım bir nokta daha: Kimi şairlerimizin hemen hiç kullanmadığı bazı kelimeler onun pek çok şiirinde alabildiğine yakışıklı ve alımlı bir biçimde geçtiğine göre, kendine özgü bir şiir ‘sözlükçesi’ne ulaşmayı da başardı Tümbaş, öyle anlaşılıyor; bunun açık ve seçik olarak belirtilmesinde yarar var.
“Hadi ben şiire gideyim, şiirgillere nigâr teyzelere gider gibi”
İşte Oğuz Tümbaş’ın kendine özgü bir şiir sözlükçesine ulaşmasının da ötesinde ulaştığı, ulaşabildiği yepyeni bir sahicilik ve dinginlik. Bu dinginlik, en çok, yeni kitabının (bu kitabın demek istedim) adında gösteriyor kendini: Dünyanın en zor işlerinden biri olan ‘kitaba ad koyma işi’nin üstesinden bu dinginlik sayesinde mükemmelen gelmiş, gelebilmiş şairimiz; “Dingin Sözler Avlusu” adını taşıyan kitabı, onca yılın hatırına elbet değil, ulaştığı ‘sahicilik’ten dolayı, sevinçle okudum ve Oğuz Tümbaş’ı bir kez daha kutladım.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
