Döl Bereketi

Babil’in Yorumu

Emile Zola, dünya edebiyatının en büyük yazarlarından biri. Eserlerinde yakalamaya çalıştığı bilim insanı duyarlığıyla yalnızca Fransız edebiyatını değil, yazdığı dönemde modernliğini yeni kazanmaya başlayan Türk edebiyatını da ciddi biçimde etkilemişti. Döl Bereketi’nde bugün bile tartışılan bir meseleyi odağına alıyor Zola: Doğurganlık. Dönemin Fransa’sında durgun bir seyir izleyen nüfus artışının yol açacağı tehlikelere dair bir anlatı inşa ediyor. Çok çocuklu bir ailenin karşısına, tercihlerini daha az çocuğa sahip olmaktan yana kullanan farklı ailelerin hikâyelerini yerleştiriyor ve buradan veriyor mesajını. Döl Bereketi, 21. yüzyılın zihinleri için kışkırtıcı bir roman olsa da doğaya, sevgiye ve aileye yaptığı vurguyla öne çıkan önemli bir eser.

Emile Zola yaşamının son döneminde dört kitaptan oluşan yeni bir dizi üzerinde çalışmaya başlar. Dört İncil adını verdiği bu dizi yazarın son eseri olacaktır. İlk üç kitap olan Döl Bereketi, Emek ve Gerçek yayımlanır, fakat Zola dördüncü kitap olarak tasarladığı Adalet’i bitiremeden hayata gözlerini yumar.

Zola, Dört İncil dizisini “tüm eserinin doğal sonucu” olarak nitelemiştir. Önceki romanlarından farklı bir üslupla kaleme aldığı Döl Bereketi’nde, doğurganlığı teşvik eden ve doğurganlığın sınırlanmasına karşı çıkan tezlerini çeşitli insan ve aile tabloları çizerek savunur. Doğum kontrolünü, kürtajı, Fransa’da o dönem çok yaygın olan sütninelik uygulamasını, çocuk esirgeme kurumlarını tartışır. Verimli bir yaşama dair düşüncelerini okurlarıyla paylaşır. Edebî niteliğinden çok savunduğu tezlerle öne çıkan roman Sigmund Freud’un da dikkatini çekmiş ve Freud, Döl Bereketi’ni okuduğu en ilginç eserler arasında saymıştır.