Hayatımızın normal bir şekilde ilerlediği günleri hatırlıyorum; babamın sıcak ocağı, annemin lezzetli yemekleri ve kardeşlerimin neşeli gülücüklerini.
Her şey bir anda değişti… O sevgi dolu baba kucağı yerini silahların gölgesi ve nefrete bıraktı; annemin güzel yemeklerinin yerini ise hasret ve yalnızlık aldı. Kardeşlerimin yetenekleri heba olurken yüzlerindeki gülücükler yerini mutsuzluk yıpratıcı şiddet ve koca bir hayal kırıklığına bıraktı.
Beni sorarsanız; tüm olup bitenleri çözmeye çalışırken gencecik yaşımda “hiç” olup, çaresiz ve umutsuz bir kıza dönüştüm.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
