Gece sessiz ilerliyordu... Yalnızlığını bilmem kaçıncı şehirde bırakmış bilgiç adam Yağmur damlalarına karışmış Kızın gözyaşlarına bakıyordu çaktırmadan... Çünkü çaktırsa kız daha da çok ağlayacaktı. Sokaklar çok mu boştu Ya da şehir saklanıp gitmiş miydi çok uzaklara? İşte onu kimse bilmiyordu Belki de evrenin bir oyunuydu bu Bilinmezliğin içinde atılan yorgun adımlar Az sonra belki tam da burada Kocaman bir yıldız kayacaktı Ve tüm hayaller gerçek olacaktı kim bilir! Hayal neydi peki, Savrulup gitmek mi yıldızların arasından, Ya da içten bir tebessüm mü? Karanlığı kaldıran Yüreği güneşten parlak bilgiç adam Şimdi tam karşıya bak en karşıya hem de...
Gülümse ve derin nefes al Çünkü; orada kendini bulacaksın!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
