Nefes gibi yakın dudaklarıma elleri, dizleri kan, saçları kir, kokusu zehir bir adamken düşlerim, Düş gibi düştü teninden ellerim, yıkıldı duvarlar, kâbuslar gerçek rolü verilmiş aktör gibi rol yaptı Sis Tiyatrosu'nda. Engel olunamazdı gerçeklerin çıkmazında onun ''ben'' kokusuna Can dokusuna, kanımdan dikilmiş giysileri giydirdiler "an" boşluğunda, Ten kokusuna âşık olduğum "Tilbe" ismini verdiler sana Konuşamadım. Alfabesi Tanrı'da unutulan medeniyetti sanki dilim, Bu yüzden ayrılık diline bir türlü alışamadım.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
