Felsefe ve Doğanın Aynası

Felsefe ve Doğanın Aynası, 1979’da ilk yayınlandığında felsefe dünyasında bir bomba etkisi yarattı. Rorty, kitapta on yedinci yüzyıldan başlayarak, filozofların temsil nosyonuna yönelik hastalıklı bir takıntı geliştirdiklerini gösterdi: bu takıntı, zihni gerçekliği yansıtan bir ayna olarak tasavvur ediyordu. Rorty’nin kitabı bu imgenin ve onu yaratan düşünce geleneğinin güçlü bir eleştirisidir.

40 yılı devirdikten sonra dahi en çok okunan kitaplardan biri olan Felsefe ve Doğanın Aynası, yirminci yüzyıl felsefesinin bir klasiği olmuş, gelecek felsefeler için de kaçınılması gereken büyük yanılsamalara dair felsefi bir imkan hüviyeti kazanmıştır. Kitabın akademide, hem felsefe içinde hem de geniş bir disiplinler yelpazesi üstünde yarattığı etki kesintisiz biçimde devam ediyor. Bu basım, Rorty’nin daha önce yayınlanmamış “Uzman Olarak Filozof” denemesinin yanı sıra, Funda Günsoy’un sunuş ve değerlendirmesini, filozof Michael Williams ve edebiyat uzmanı David Bromwich’in Rorty üzerine yazılarını içeriyor.  “Bu, iddialı ve önemli bir kitap. İddialı, çünkü çağdaş felsefenin ana ilgilerini, tartışma konularını ve hatlarını tarihsel bir perspektif içine yerleştirmeye girişiyor; önemli, çünkü bu tür bir girişim mevcut felsefe kültürümüz içinde çok nadiren ortaya çıkmakta ve bu kadar iyisi neredeyse hiç gerçekleşmemişti.”

Charles Taylor

“Felsefe ve Doğanın Aynası akademik felsefe alanında derin bir kriz duygusunu gün ışığına çıkarır… Rorty’nin provokatif ve derin akıl yürütmeleri filozofları kendi disiplinlerinin problematik statülerini tetkik etmeye –modern Avrupa felsefesinin bir sona ulaşmış olduğunu keşfetmeye– zorlar.”

Cornel West

“Felsefe ve Doğanın Aynası başlı başına bir olay. Bu türde iyi bir kitabın ortaya çıkması uzun zaman alır.”

Alasdair MacIntyre