Halil’in şiirlerini okuduktan sonra en çok bunları düşündüm. “Uslu olma”yı kabul etmeyen çocukların dokunaklı isyanını… Her yanıyla samimi, yaşanılası bir geleceğe dönük ve özgür dizeler… Gücünü, doğrudan eklendiği yaşamdan alan; ondan beslenen, onunla büyüyen dizeler. Vicdanını yitirmeyenlerin yüreğini kuşatan gerçek dizeler…
Ama gel gör ki rüzgâr dinmedi daha, Fırtına büyüyecek. Yeşerecek kışta bahar, Hüzünde sevinç, Esarette yürek, Diren dediğim çocuk serpilip boy verecek. İpi elinde nice uçurtmalar dikilecek gökyüzüne, Çiçekli kanatlarıyla süzülecek.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
