Ben hep desenleri izledim, hep içimdeki boğuntuları anlamaya çalıştım. Kalemim bazen nefessiz kaldı, satırlarım haykırdı ruhuma. Hiçbir zaman içimdeki müziklerim duyulmadı. Katıksız eylemlerim kabul görmedi Dünya gezegeninde. Heyecanım oralar için, beni bekleyen yerler için. Hasret kaldı kalbimin rengi o keşfedilmemiş renklere. Ben yine yalnızca gökyüzü ile kalbimdeki eylemleri yaşayacağım. Kendimi yalnızca güven içerisinde gökyüzünün koynuna bırakacağım. Sessiz, yalnız gezegenimde nefes bulan satırlarım sonsuzlukta yaşayacak.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
