Bir gün gece vakti, geçen günleri mi düşünüyor; heba olan ömrüne mi acıyor ve gönül sarayının taşını gözyaşımla deliyor; hâlime uygun olarak şu beyitleri söylüyordum: Anbean ömrüm geçiyor, yaşım ilerliyor ve nefesim gittikçe tükeniyor. Bakıyorum da çok bir şey kalmamış. Elli yaşına bastın. Şimdiye kadar uykuda mıydın?
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
