Salon ve mutfağı da geçip yanına süzülüyorum. Ellerin soğuk, yüzünde yarım bir gülümseme; uzanmışsın. 'ben geldim,' desem, kalkacak gibisin. Saçlarında beyazlar artmış, bak, taramamışsın da... Ne diyorum ben? İrkilip kendimi toparlıyorum. Sana şimdi ne kadar yakınım, buraya o kadar yabancı... Kimse gelmiyor yanımıza, zaman durdu sanki. Böyle günlerde dolup taşmaz mı evler? Yaşlı dudaklardan süzülen dualar duymayı bekliyorum, sağırlaşmış hüznümle. Ucuna iliştiğim sandalyeden kalkıp birkaç adımda pencereye yaklaşıyorum, açıyorum. Nefes almalıyım, evin yalnızlık, balkonda sardunyalar sen kokuyor."
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
