Ne yapacağını, ne söyleyeceğini bilemedi Hafız Hasan. Öylesine bitkin, öylesine bezgin, öylesine perişandı ki... Ben sizden daha üzgün, daha kızgınım ama elden ne gelir? diyemedi, yalnızca Emir geldi, bundan sonra ezanı böyle okumak zorundayız. Sözleri döküldü dudaklarından. Kendi sesini kendisi bile tanıyamadı. Çevresindeki her şey dönüyordu âdeta. Ah kendimi bir evime atabilsem. diye düşündü.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
