Harman Zamanı

Osman Aytekin, hayatın içinden hikayeler yazıyor. Gün içinde olup bitenler, gürül gürül bir hayat, hikâyenin içinde inceden yer buluyor. Bu yönüyle yaşanmışlık, olaylara tanıklık ön planda duruyor. Bir ömrün hüzünlü, sevinçli anları dile geliyor. Hikâyelerde okunan insanımızın halleri…

Harman Zamanı, Yeraltı Dehlizinde, Kısmetse Dönerim, Kırık Denizlerde Sandalda Bir Yürek, Ah Öğretmenim, Bizim Murtaza’nın Halleri, 257 Sinan Arkadaşım, Güzellikler İçinde Giden Adam, Filiz Kız, Bir Sevda Tutulması, İğde Ağacı, Yıkım, Hülya Kuaförü, Kara Yusuf’un Aşkı, Meçhul Şahıslar ve Vaka-i Adiyeden Biri, Televizyon Çöpçatanlığı, Ölüp Ölüp Dirilen Adam, Hayatı Değiştiren Ölümler, Bir Gece Yarısı, Taşlıbel Cinayeti, İkinci Şubede Zor Saatler, Kuba Sokağında Bir Gece isimli hikâyeler yer alıyor bu kitapta. Yazarın doğup büyüdüğü topraklara özgü renkler, sesler… Bozkırın yolları, insanları, çiçekleri, kuşları; hâsılı o yanık yürek, o kara sevda çıkıp geliyor.

Çocukluğun, ilk gençliğin coşkulu serüvenleri, unutulmaz dostluklar ve yitik zamanlar… Ben merkezli hikayeler değil; ötekini gören, duyarlı, içli bir anlatım hakim. Olaylar zincirinde, konuşmalarda ‘biz’ duygusu işleniyor. “Harman Zamanı” kitabında yalın halde ‘biz’ varız.

Umudu kardeş bilen, sevgi nakışlı hikâyeler: “Harman Zamanı”