Homo Sermo Onis: İfade Eden İnsan

"İletişim kavramını oyun kavramından bağımsız düşünemeyiz. Her türlü ilişki ağı iletişim olarak adlandırıldığında, oyun da bu ilişkiler ağının her yerinde varlığı gösterir.""İnsanoğlu anlatmanın çeşitli yollarını bulurken, bir yanıyla da unutmanın girdaplarında kaybolur. Dil kapatılmış sınırları olan bir şey olmadığı için her daim eklemeler yaptığımız bir yapboz gibidir; ama aynı zamanda unutuşun, eksilmelerin zorunlu bir alanı.""Oysa düşünmeye başladığımızda, sessizlik, tıpkı boşluk/nesne ilişkisinde olduğu gibi çok katmanlı bir oyunun içine çeker bizi. Her nesnenin anlamı kendisini sarmalayan boşluğun içinde çıkarıyorsa eğer, her iletişim çabasında da anlam, sessizliklerle birlikte var ediyor kendisini.""Şiir hakkında konuşmak ve yazmak, onun ne olup olmadığı üzerine bir şeyler söylemek su yüzeyinde taş kaydırma oyununa benzer. Hakkında konuşmak keyiflidir, tıpkı taşın suyun yüzeyinde birden fazla sektiğinde yüzümüzde beliren gülümseme gibi. Ama hiçbir taş aynı şekilde sekmez. Bazen hiç sekmez. Hatta bu oyunu neden oynadığımızı da bilemeyiz. (...) Şairler su kenarından geçerken taş sektirmeyi hatırlayanlara benzerler.""Mektup yazmak not yazmak değildir, haber göndermek de değildir. Mektup yazmak hikaye anlalatmaktır. Bu yüzden diğer edebi metinler bu güçten ister istemez yararlanırlar. Aslında sözlü kültürden bu yana zihinsel dünyamızı etkileyen mektup, kendi gücünü insan zihninin labirentlerine göndermiştir. Her insani üretim bu yüzden biraz da mektuptur."