İntibah

Mehpeyker, ruhunun gizli köşelerini görmekte, hakim olduğu görüş keskinliğini, naz ve niyaz işlerinde kazandığı tecrübe kuvvetiyle Ali Bey'in gönlündeki duyguları olduğu gibi gözünün önünden geçirdikten sonra, kah söylediği sözlere pişman oluyor, kah sevgisini hissettirdiğinden dolayı gönlünde meydana gelen gizli sevinci saklamaya çalışıyor, kah aşıkane tavırlarına iyi bir karşılık bekler gibi bir takım işvelere dökülerek her bakışından bir başka ima, her hareketinde başka bir işve  göstere göstere bulunduğu hazin şaşkınlıktan kurtulmaya çalışıyordu. Böylece çocuğun çehresine yavaş yavaş tozpembe yaşmaklar kadar hafif bir kızıllık yayılmaya başladı. Vücudu biraz yerinden kıpırdadı. Sözleri kalbinden parça parça kopuyor da ağzından öyle dökülüyor gibi kesik kesik,

- Bilmem nasıl teşekkür etsem! Bendeniz neyim ki sizin meylinize nail olabileceğim? Muradınız bir çareye iltifat etmek yahut eğlenmek değil mi? Kulunuz... Kulunuz olsam ona da razıyım, dedi...