İslam Tarihinde Ehl-i Beyt ve Ashab-Şamua

İnsanların elinde bulunan en değerli tarih kaynağı, hiç şüphesiz Kur’an-ı Kerim’dir. Kur’an-ı Kerim’in bize verdiği tarih örnekleri, insanlık tarihi boyunca tekerrür etmiştir. Önceki ümmetlerin (Allah’a inanmış toplulukların), hatalarını bize en güvenilir bir şekilde aktaran Kur’an-ı Kerim’dir. Kur’an-ı Kerim’in verdiği bilgileri bize hakkıyla açıklayan ilk merci makamı Peygamber efendimiz Hz. Muhammed’dir (s.a.a).

Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (s.a.a), kendi ümmetinin önceki ümmetlerin hatalarına düşeceğini şüphesiz bir şekilde bize açıklamıştır.

Önceki ümmetlerin Allah’a ve peygamberlerine karşı savaştıklarını bize aktaran Kur’an-ı Kerim’dir. Önceki ümmetlerin birbirine zulmettiğini, birbirini öldürdüğünü bize aktaran Kur’an-ı Kerim’dir.

Bu son ümmet de Allah’a ve Peygamberine karşı savaş açmıştır. Bu son ümmet de Allah’ın Elçisi’nin Ehl-i Beyt’ini ve etrafında yaşamış olan ashabını öldürmüştür. Bu ümmet de zulüm yapmış ve birbirini öldürmüştür. Önceki ümmetler onlara Allah tarafından peygamberler aracılığı ile vasiyet edilene uymadıkları için kurtuluşa ermemişlerdi. Bu son ümmet de ona Allah tarafından ve Hz. Muhammed aracılığı ile vasiyet edilen Ehl-i Beyt’e ve bu evden gelen on iki İmam’a uymadığı için kurtulamadı.

Bu son ümmet, ona vasiyet edildiği ve önerildiği gibi Ehl-i Beyt’e ve onlardan gelen on iki İmam’a uymuş olsaydı, bütün insanlara kurtuluş ve aydınlık olurlardı. Tarih tekerrürden ibarettir.