İlhami Batı, şiirin yıkımını anlamı bozarak görüyor. Anlam burada katışıksız bir görüntü olmaktan çok, bir delilin, çağrışımın toplandığı, anlamı harekete geçiren bir bozgun sarsıntısıyla okuru ele geçiriyor. Batı, Kabına Sığmayan Zerre’de dili bozuyor, dili yeniden inşa ediyor, okurun dikkatini şiirlere yöneltiyor. Dikkatli okur, bu şiirlerde gizli bir dil olduğunu görecek. Kabına Sığmayan Zerre, taşmanın ve görmenin ortak diyaloğuyla sesleniyor:
Asılı hali hazırda Hızır’ı Beklercesine Bazı intiharlar işlevini yitirsin Diyedir
Sebep görmüşçesine bin Surat tek karışta toplanmış Sanki Belki de vakit yüzüne Çarpsın diyedir
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
