Aynaya baktı, Güzel olan ne varsa yanaklarından akıyordu.. Tutamadı, Avuç içlerine sığmadı bir türlü kırılganlığı.. O, o kadar küçüktü işte. Bir o kadar da masum.. Ama yine de cesaretliydi.. Hep en hafifini, en meşrebini seçti kelimelerin. Ne dese, ne söylese hissettikleri karşısında az kalırdı çünkü Avazı çıktığı kadar küfretmeliydi..
O, o kadar yalnızdı ki Ne kadar sevse iflah olmazdı teni.. Küçüktü bir kere, güvercinler gibiydi yüreği Dokunsan duracaktı, bıraksan gitmeye meyilli..
Hayatı boyunca ip üzerinde bir türlü yürümeyi beceremeyen bir cambazdı o, İpleri dolandı bir gün bacaklarına, İşte o gün bu gündür, Hangi ağır lafı hangi cümleye satacağını, Dünyanın neresine sokup rahatlayacağını şaşırdı. Yani Küfretmeyi de beceremedi, Güzel cümleler türetip kafiyesine denk hayatların içinde ölmeyi de...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
