Can kıyılarında ulumayla açılıyor Karabakı, ve birden çatırdamaya başlıyor her şey: Evler, yollar ve uyku. Kör bakışlardan bir dağ dikiliyor karşımıza. Ölüm, tanrının unutulmuş bir adı mı?
“Sen çıksan da çıkmasan da aşılmıştır dağ Sen affetsen de affetmesen de boynu geyiğin Vurulmuştur, dürülmüştür kitabı insançocuğunun Çobandan krala değin satır satır toplanmıştır Et, kararmış elleriyle murdar meleklerin. Dilin, karakazanlarda kaynayan karadut Bitirmiştir şarkısını, senin şimdiden işittiğin.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
