“Bu dördüncü kalp krizi. Toplamda on stent oldu; içine takılan yabancılar. Azap dolu bu dünya cangılında. Bu sonsuz acı son bulsun diye ölmek isterken ölüm onu yine kabul etmedi. O karanlık kucağına almadı onu. Şiir kokmadı bu defa nevresimler. Yabanıl, ürpertici gölgeler vardı yalnız duvarda; şekilden şekle giren. Avuçlarının aylası kalmadı. Efsunlu düşler çekip gittiler. Tükenmiş boşluğundan boşluklar çıkıyordu. Havanın gölgeli hiçlikleri, loş boşluklarla karışıyordu. Nefeslendiği düşlerin buğusu kalmamıştı. Çekip gitmiştiler kaidesiyle. Kılık değiştirmişti duyguları…”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
