Vaktiyle kasabalardan birinin kenar mahallelerindeki bir kulubede, çok yoksul bir Krloğlan ile ihtiyar da bir ninesi yaşamakta imiş. Keloğlan çok zeki ve becerikli olmasına rağmen çalışmaktan hoşlanmaz, tembel tembel evde oturmayı, ne buldu ise şükür edip yiyip içmeyi, uyumayı severmiş. Tembel mi tembel, saçsız kafası ile de oldukça komik olduğu için herkes ona, Keloğlan dermiş.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
