Kırmak gerek hüzünleri Dağıtmak bulutları Ama özlem Asılı durur Hücre duvarının yıkık saçlarında Ve kaçamıyoruz Tel örgülerde kanar, kanatları kevok’un Bizimse hayallerimiz Böylece Yaralı bir güvercindir yoldaşım Ben ise Buradayım işte, zindanda…
Karanlık çöker Kuşatılmış yanımıza Ve sen düşersin aklıma Seni düşünürüm İki sürgün kalırız gecede İki canlı İki sevda Yani ez û kevok Yani biz Buradakiler …
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
