"sanki her şeyden üzüntü akıyor kederin koruyucusu bu eşyalar git ama taşıma bu yükü kulaklarım işitmiyor kuyudaki çiçekleri umutlarımın askeri değilim artık gözlerimden taşan korumayacağım ışıkla güneşe söylüyorum sırrımı en çokta sana karanlıkta hayal et içimi üflenmiş efsun var sanki/ annemin ilmeçeri hani o kahve rengi yeleğindeki günlerimiz ayçiçekli o balkonlara kapatma geçmişi azıcık sevgi yok çokluğumuz elimizdeki"
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
