Yusuf Erdem başını yukarı kaldırdı, tavanda asılı lamba ile göz göze geldi. Ne acayip bir dünyaydı bu. Şu ampul bile tepesi aşağı asıldığı halde ışığını vermekten geri durmuyordu. Oysa o ayakları üzerinde durduğu halde ışığı sönmüş bir durumdaydı. Bir enkaza dönmüştü. İçindeki kuyudan gökyüzünü seyretmeye çalışıyordu. Ancak gökyüzü ona sadece şu baş aşağı sallanmış ampul kadar göz kırpıyordu. Gerisi yoktu.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
