“Mevsimsiz kalmış adette Yaklaşan alev olacak içinizde, Açılmıyordu onsuz Hazımsızlığın dar olan düş perdesi. İşte bir ucu sizde, Diğer ucu bizde kaldı O aynı teranelerin. Siz o acıya göğüs gerdiğinizden beri Dumansız çokça bir ateş kararttı alnınızı. Bırakmayıp Hep orda yoldu diye, Çoktan unuttunuz Ördüğü günü saçlarını.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
