Ve aslında beklemeyi severdim çocuk! Beklerken de severdim aslında. Yolumun tenhasına biriken özlemlerim vardı benim... Yâr saçı taşırdım cüzdanımda Ne vakit yoksul düşsem kelimelerden Ne vakit yol çekse gönlüm Bir tutam saç telini gurbet ederdim ezberime Bir yanım olurdu, ağrıyan bir yanım Yanağıma gül bırakanım Karanfilim olurdu... Şehirler arası yolculuklara çıkardım bazı Yoktu, bozuktu tüm şehirler arası Otogarlar, tren istasyonları Soğuktu vedalardan ve dahalarından Kimi gider, kimi gelir... Bir elin kalktığı yerden, bir kol iner Bekleyen bir yanım olurdu birden Ve beklemekti payıma düşen Beklemek üstü kalsındı özlemenin...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
